Selecteer een pagina

Deze magische plek aan de zijkant van Amerongen kent een cirkel met negen lindes. Daaromheen water, omringd door een nog grotere cirkel met eiken. Ooit is deze magische plek vlak bij het kasteel aangelegd op een veel oudere plek. We nodigden de maker van deze plek uit, maar ontdekten al snel dat de oorspronkelijke hoeders er ook bij kwamen.
*
Vervolgen uit een tijdperk duizenden jaren geleden bleken zij de vertegenwoordigers te zijn van de drie oervolkeren van Europa. Een oud verdriet kwam boven, de breuk. Datgene wat deze stammen uit elkaar had gedreven. Het ging over het toe-eigenen van grond.
De Germanen waren uit bescherming de grond gaan bezitten. Zo kwam er een lange strijd van landjepik, waarbij de natuurwezens en de krachtplaatsen het slachtoffer werden. De natuur trok zich verder terug. De mens verloor zichzelf in geld en macht.
*
We nodigde het tribunaal uit wat was geactiveerd in de opstelling bij de Hunebed in Drenthe. Een raad diep verbonden met de natuurwetten en natuurwezens. Een instituut wat de stammen met elkaar kan verbinden, de vrede behouden, door rechtspraak te doen wanneer nodig.
De Germanen werden aangesproken en namen langzaam verantwoordelijkheid, een diep verdriet kwam vrij. De andere stam van reizigers verbonden aan Rome ook. Zij hadden alle grond ingenomen en in bruikleen gegeven aan de koningen van Europa. Hiermee ontstond de illusie dat wij niet mogen aarden. Ook zij namen eigenaarschap, de grond kwam weer vrij.
*
Nu werd zichtbaar dat er een gat was in het geheel. De vierde stam die wij kennen als de Siberische stam, de hoeders van natuurwetten, rechtspraak en ordening. Deze stam was ontzettend boos op het onrecht wat hen was aangevraagd. Niet eerder zou er harmonie kunnen komen tot deze stam onderdeel zou worden van het geheel.
*
We maken ons klaar om het hoederschap dieper te openen bij de Wodenseiken in januari. Maar eerst hebben we nog lessen te leren over hoederschap. Geen enkele stam of enkel volk bezit de grond, maar ze mogen er wel over hoeden.
Er zijn gebieden die zo thuis zijn voor bepaalde stammen, dat zij het gevoel hebben deze te moeten beschermen. Maar ieder die met de ethiek een plek benadert die het verdient, mag toegang krijgen. In respect naar de hoeders en natuur. De ware bescherming, het ware hoederschap, de ware magie ligt in de wereld van de natuurwezens. Ooit zal de mens weer samen met de natuurwezens hoeden over de aarde, en is de cirkel weer compleet.
*
Na een lange dag werd deze plek weer hersteld. Poortwachter Vuur kwam twee keer aan bod. Een eis voor absolute zuiverheid voor deze poort open gaat. Diepe dank om weer uit het niets zo’n magische plek te hebben ontmoet, zijn verhaal erkend, haar pijn gevoeld…
Het diepe verdriet van het verraad en oorlogen kwam boven. En langzaam kwamen de vier stammen van Europa weer samen. Germanen, Tovenaars, Reizigers en de Hoeders. Omringt door de oude lindes en eiken, van Amerongen..
*

Wat een prachtige dag weer in Amerongen.
Vanuit een wandeling vanaf de parkeerplaats van het kasteel naar de top, waar steunstenen liggen waarop ooit de galg heeft gestaan, waren we in stilte getrokken, naar de lindebomen circel.
*
Een plek met een hoge trilling die gehoed wordt door water en een energetische poort.
Als je aangesloten bent kan je voelen dat je eerst toestemming hebt te vragen aan de bomen voordat je ze mag betreden.
Een rondje met namen, 1 woord en 1 emotie opende al veel.
In een afstemronde konden we al veel over de plek te weten komen.
*
De plek, de kerk het kasteel vastgehouden in een sluier. De adel die in de greep werd gehouden van de kerk. De lijfstraffen die overal bijhoorden en het veld onstabiel maakte. De hoge trilling die zich in de geschiedenis vaak heeft laten zien maar steeds niet kon blijven staan, en uit ging, verbonden met de heksen, de natuurvrouwen.
*
De slachtoffers die er gevallen waren maar uit waren, konden niet bij de erkenning komen wat er nu werkelijk aan de hand was.
Ondertussen kwam er witte magie in het veld wat geen witte magie was maar vals licht.
*
En werd de plek van de zwarte magie op de aarde steeds groter en groter. Het kon groeien vanuit het verzamelen van negatieve energie die er op de aarde heerst. Het niet gezien zijn, emoties die zijn blijven hangen, overtuigingen die niet kloppen, vergeten heilige contracten, verkeerde belangen, onverteerde verhalen zowel van de mens maar ook van de wezens.
*
Er opende zich een veld van centauers, trots, afgewend van wat er speelde, gekrenkt, vergeten waar ze nu bij hoorde die verbonden waren met de zwarte magie. Juist doordat zij en de andere wezens niet meer in de wereld konden zijn werd het gat van de zwarte magie groter en groter.
De kerk die onwetend de lijnen met deze werelden had verbroken kon de verantwoordelijkheid voor een deel pakken waardoor een deel kon verzachten.
*
Midden door het veld liep nog een breuklijn. Waar galactische lagen gebruik van maakte om energie af te tappen waardoor de mens niet bij zijn hoge trilling kon komen. En alles steeds in een spiraal rond blijft gaan, ronde naar ronde.
De breuk voelde zich een poort waar de erkenning in liep en niet meer uit kon. De verbinding liep vast omdat de hoge trilling daar niet kon komen.
*
Alleen de tovenaar kon het overzien en de spiraal doorbreken. De boer voelde de lasten van zijn schouders glijden.
De poortwachter vuur kon alles uit het veld zetten wat de eenheid niet diende waardoor er nog maar een paar posities konden blijven staan.
De geschiedenis in een notendop, de vast zittende lijnen die nog steeds zijn te herkennen in het nu.
De opening om het te doorbreken laat zich telkens zien: nederigheid, in dienst zijn van het groter geheel, het dienen van de eenheid zodat we weer terug kunnen gaan naar zuiverheid.
*
Jan Pieter begeleidde de tweede opstelling over de stammen. Nodig in het veld van de mensen. Maar de wezens trokken aan mij om hun verhaal te openen in het veld. Het was bijna niet te doen om naar het verhaal van de mensen te luisteren.
Toch ging ik in de positie van het verhaal staan. “En oh wat voelde ik een woede naar de arrogantie van de mens om te denken dat het alleen om hen gaat. En Ja de volkeren stonden er, maar waar waren de medicijnmannen en vrouwen die nog verbonden waren met de wezens, ze om raad vroegen en samen werkten.
*
Was alles van deze geheime bezegeling vergeten in het veld. Alsof het over het land ging. Alsof we iets kunnen ownen.” Het koste me zoveel moeite om rustig te blijven. Niet te spugen of te schelden. Mijn lijf beschermend op deze heilige plek waar zoveel voelbaar was. “En af en toe maakte ik stilzwijgend contact met de wezens die naast het veld stonden en er niet in mochten. Ik voelde me verraden, zocht steun. En heel het gebeuren van de opstelling kon me niet raken, ik zat in een ander veld.” En toch was ik het diepere verhaal van de volkeren.
Pas bij het huilen van het eerste volk.
Kon ik ontspannen.
*
En kon het tribunaal me echt aankijken en kon ik als natuurwetten opgenomen worden in het geheel en lijnde alles zich uit.
Ja dit is ook nodig voor de mens.
We hebben het de mens te gunnen dat ze deze ontwikkelingen om kunnen zetten.
Daarna kan er pas rust vinden in het veld en kan het pas weer bij elkaar komen zoals we lang geleden afgesproken hebben. De heilige verbinding die daar in de grond ligt en waar het eigenlijk om gaat.
Toen kon ik Jan Pieter ook bedanken voor zijn aandeel en zijn standvastigheid om dit stuk te helen voor de volkeren.
Voor de laatste opstelling trok ik het mycelium, verteren en konden de laatste restje opgeruimd worden en konden we het veld echt verbinden met de bomen, de wezens de centauers, de raad de natuurwetten.
Zoals het werkelijk de bedoeling is.
De centauers zijn nog een beetje achterdochtig, nog niet 100 procent vertrouwen of de mens zich dit keer aan zijn belofte van nederigheid en samenwerking kan houden.
En die snap ik wel. Dat hebben we ook dieper te leren en weer door te geven.
Het Oerkrachten Orakel kon in het veld staan.
Zo fijn in contact met de krachtplekken, gesteund door de magie en de bomen.
Zo super dankbaar voor de dag
En alle mensen die hier bij betrokken waren.
Willeke x
*
Nog even de diepere betekenis van de 9 lindebomen opgezocht:
De linde was vroeger een heilige boom en werd als vrouwelijke boom gezien als tegenhanger van de mannelijke eik. De boom symboliseert vrouwelijke gratie, liefde, schoonheid en geluk en zou beschermen tegen tovenarij en bliksem.
Deze bescherming gaf ze ons ook die middag, in de opstelling maar ook tijdens de regen. Waar haar takken zorgden dat we niet nat werden en gewoon door konden gaan.
🙏❤️