Jan Pieter had het goed gevoeld dat we naar de Afsluitdijk moesten als onderdeel van onze reis. Maar wat zaten daar veel sluiers op. Er wordt al langer aan de Afsluitdijk gewerkt, maar vooraf bleef Google zeggen dat we er konden komen. Op de dag zelf was de afslag vanuit Noord Holland dichtgezet. Gaf Google in de meeste auto,s ineens een andere locatie aan. Dus alleen al om er te komen was het voor diehards die weten hoe energetische velden werken. Terwijl we wachten tot iedereen er was, kwamen 2 boten aanvaren die precies voor ons gingen liggen, met zo,n 50 luid feest vierende mannen aan boord. De setting was duidelijk.
Bij mij was er van de week al een stuk vanuit de Germanen vrij gekomen, boos op de Friezen (niet persoonlijk maar irrationeel). Deze woede zou zomaar eens te maken kunnen hebben met het verhaal van de Friezen wat langzaam bovenkomt. De Friezen komen niet van hier, maar zijn ooit neergestreken vanuit de zeeën, toen hun oereiland onderging. Ze kwamen terecht op niet leefbare grond, maakten terpen om te overleven, en er ontstond een trauma van niet welkom zijn, moeten aanpassen om te mogen zijn. Maar ook raakte het iets in de huidige bewoners van het oude Europa, de Germanen. Zij raakten de verbinding kwijt, met de zee.
Ik heb veel korter gewerkt op de Germanen dan Jan Pieter op de Friezen, kon het ook niet plaatsen maar ook dat gaf meteen verwarring in het veld. We zijn met de verwarring begonnen in het veld. Waar Germanen er bij konden blijven en uitgingen. Boosheid van de Germanen die geen kant op kon. Friezen zichzelf kwijt waren. Hun verdriet intens, te weinig ruimte en plek wat ze in konden nemen. Ook de onderlagen die in gezet werden spiegelden alleen verwarring op elke tijdslaag waar we door heen gingen.
Het land kon niet blijven staan. Water ging steeds over het land. De Afsluitdijk stond er tussen in.
De zeeën in het veld gezet. Zuiderzee, IJsselmeer en waddenzee. Niets gaf echt rust. De oude strijd erin gezet. De saboteurs. De oude strijd transformeerde meteen naar oude beschaving. Waardoor delen en volkeren bij elkaar wilde komen, waar het steeds bijna lukte. De saboteur zette veel geschiedenislagen terug naar persoonlijke stukken die waren gebleven. Bij de IJsselmeer ontstond er een nieuwe beweging die in het begin ook vast bleef staan. Er was liefde nodig om iets te kunnen doorbreken.
Op een gegeven moment fluisterde de Zuiderzee. Jullie hebben het allemaal fout. Niks van deze lagen doen er toe. We hebben veel dieper te gaan. Het veld kon het niet horen en krabbelde door in hun eigen film. De Zuiderzee kon het niet harder zeggen. Het kostte mij heel veel moeite om het hard op te zeggen, hoorbaar voor iedereen. Het kon bijna niet uit mijn keel. Eenmaal eruit veranderde alles.
De Zuiderzee kon ook uitspreken. Het gaat over een laag waar de Friezen er nog niet eens waren. Ook dat gaf zoveel ontroering, erkenning en eindelijk een stukje landen. Germanen konden heel langzaam eigen plek innemen op deze grond op de Zuiderzee. Verbindend met hun oudste roots, nodig om te kunnen bestaan.
Het volk van de Friezen konden langzaam verbinden met hun oudste roots en aan de andere kant van de Zuiderzee.
” stop eens met denken, voel de wind, wees het water”
Het was of ieder nu uit zijn eigen film kon en het verbonden kon worden op deze plek. Alleen de natuurwezens stonden er nog verloren bij. Uitkijkend over de zee.
Tweede opstelling werd ir Cornelis Lely in het veld gezet met wat zijn droom was. Hij keek ver weg over zee in de verte. Het geheim van Lely kwam heel dicht achter hem staan, bleef ook dicht. De natuur die vernietigd is kwam in het veld als 1 hoopje ellende. Dit deed ir Lely heel veel pijn. Toch bleef hij over de horizon kijken.
De beïnvloeding werd in het veld gezet wat er dicht gehouden moest worden.
Een grote sterrenpoort kwam in het veld die in het IJsselmeer ligt. Dicht gehouden sinds Lemurie. 1 van de 18 poorten die zich over de werelden bevinden en die zich kunnen openen door galactische lagen en na elkaar toe. Waardoor weer alles mogelijk is wat ooit heeft bestaan.
De poort werd aan de bovenkant dichtgezet en dichtgehouden.
De galactische beïnvloeding werd schoon gemaakt van uit de hogere federatie.
De zwarte poort die de Germanen ooit open hebben gezet werd weer in het veld gezet.
Dit bleek een deel van de sterrenpoort te zijn, essentieel om weer terug te kunnen komen.
De tovenaars kwamen de poort versterken. Friese tovenaars waren bekend, vertrouwd zichtbaar. Deze keer konden ook de Frankische en Germaanse tovenaars hun plek innemen rondom de poort samen met een galactische laag. Voelt nu nog emotioneel voor mij maar ook voor Nederland, alsof de eenheid van volkeren erkend moeten worden voor we verder kunnen. Zonder de ander is het niet heel en werkt het niet.
De vrije wil werd in het veld gezet en de mens. Dat was heftig. De poort mist nog het vertrouwen in de mens Dat ie het aankan. Toen de mens uitsprak dat ie het niet snapt. Werd de poort rustiger, zolang de mens het niet snapt is het veilig. Er werd een buffer tussen gezet dat was fijn voor de poort maar zwaar voor de buffer. De natuurwezens mochten in het veld, de nieuwe kinderen en het oerkristal waardoor de buffer het wel aan kon.
Het was prachtig, de rijkwijdte wat kan ontstaan als alles open is is intens. De verbinding weer met het universum boven en het oerkristal beneden maakt alles mogelijk.
De zwarte poort gaat naar het Oerkristal. Wauw wat was dit krachtig. Wat fijn om die inmense kracht van dit portaal te kunnen voelen.
Toen we op keken waren de feestende boten weg.
De wind was gaan opsteken. En boven ons waren mensen gekomen die keken naar ons.
Zo bijzonder altijd hoe alles buiten meewerkt in het veld.
Dit stukje van de zwarte poort en de Germanen wil ik nog een keer verder openen, was niet van de Afsluitdijk. Voelt belangrijk voor mij als mens om verder te komen.
Na een rondje bleek dat veel mensen nog last hadden van hun bekken, zonnevlecht of dat iets in hun zijn miste. Daar dus de laatste opstelling op gedaan.
Begonnen met de poort in het veld te zetten. De mens. Daarna de zonnevlecht, vrouwelijke bekken, mannelijke bekken. Het afwezige deel. (ontstond vanzelf)
De poort mist zijn gronding, dus ook die opgenomen in het veld.
In het afwezige deel zat de creatiekracht maar kon niet dichterbij komen. Iedereen had het zwaar. De matrix liet zien waar de zwaarte vandaan kwam. Het niet meer weten wie je bent, rondjes lopen, veel voelen maar niet kunnen landen en zijn. De thuisplaneet in het veld gezet. De mens ging erheen, voelde fijn samen met de sterrenpoort en het thuis komen. De zonnevlecht, bekken bleven echter kronkelen van de zwaarte en pijn. Verloren deel kon ook niet dichterbij komen.
Zo mooi om dit spontaan te zien ontstaan en te begrijpen wat we aan het doen zijn. Wat nodig is, zijn de posities letterlijk van het Westen. Thuis komen op de aarde en alles aangaan om echt te landen. Zo ongelooflijk bijzonder om dit te zien. We hebben eerst te weten waar we vandaan komen in de multidimensionaliteit maar daarna hebben we ons te richten op de aarde. Aarde in het veld gezet. De mens laten kijken naar de aarde en langzaam dichterbij laten komen. Innig keek de mens ook naar wie die was en naar de zonnevlecht. De zonnevlecht Het middelpunt van onze wilskracht en ons karakter. Je kunt het chakrapunt ook wel zien als onze persoonlijke energiecentrale, de plek waar we innerlijke kracht en energie uit halen om ons leven vorm te geven en onze identiteit te creëren. Pas toen dit bij elkaar kon komen kon de mens naar de vrouwelijke bekken kijken. Ook hier ontstond een heel proces. Vanuit het wiel de positie van de moeder en vrouwenlijn. We hebben ons los te maken van onze moeder, onze innerlijke moeder op te halen, überhaupt voordat we stappen kunnen zetten in de buitenwereld.
Daarna kijken naar de mannelijkebekken. De positie van de vader en de mannenlijn. Het losmaken uit de matrix om eigen stappen te kunnen zetten. Zo wat een pijn kwam daaruit vrij. Mijn hart zong van vreugde om dit te mogen zien maar zo zag het veld er niet uit. Het was super intens en heftig om dit in zo,n korte tijd allemaal in je lichaam te processen. En toch kon de groep die er vandaag was dit aan.
Ze gingen overal door heen.
Toen ook dit geprocest was kon het verloren deel aangekeken worden. Het deel wat afsplitst is als kind omdat je niet werkelijk gezien en gehoord kan worden. En langzaam kon het dichterbij komen. Het werd een ijzersterke beweging. Nog een laag dieper mocht deze kracht terug gebracht worden in onszelf maar ook in het IJsselmeer. De sterrenpoort de, thuisplaneten alles kon nu bij elkaar komen. Wat een ongelooflijke dag.
Pff
De wind waaide krachtig alle nieuwe energieën.
Daar midden op de afsluitdijk.
En als laatste mocht de kaart: de herberg de dag afsluiten.
Oh wat zijn opstellingen toch krachtig, hoe die onze lichamen ook kunnen schoonmaken.
Jan Pieter dank voor al je voorwerk op de Friese roots.
Het wordt tijd dat de andere volkeren van Nederland ook meer gaan landen.
Dank aan alle mensen die aanwezig waren. 
Aho
Willeke