Herinnering van de Oerbelg…
Al een lange tijd voelde ik de roep van de Belgische Oerstammen, help ons herinneren, onze oorsprong en krachtplaatsen. Gister was het dan eindelijk zover. Met een groep van 35 Nederlanders en Belgen, op de Kalmthoutse Heide.
Natuurlijk konden we niet om de breuk heen tussen Nederland en België, daar begon de eerste opstelling. We gingen dieper voorbij de landgrenzen naar de laag van stammen, daar kwamen Germanen, Franken en Belgica.
Ook konden we niet om de last heen die België draagt, de Europese Unie, ooit ontstaan door de voorloper het Romeinse Senaat.
We bewogen door vele tijdslagen en brachten heling zodat de Belgische Oerstam kon gaan staan, met zijn immense kracht. Het Vaticaan en de EU krimpte in. Een België eindigde krachtig staande met in de verte tegenover zich Nederland, als het vrouwelijke en het mannelijke, Groot mysterie en grote geest.
————-
In de tweede ronde lieten we de Belgische deelnemers bepalen wat ze wouden ontvangen. Het kent voor ons bepaalde ethiek om in het buitenland te werken, het blijft hun grond, geschiedenis, waarden en wetten.
De vraag was helder,
hoe komen we bij ons kracht?
Zo doende mocht de slapende Belg gaan staan. Daarnaast zijn krachtplaatsen en het grid wat hen verbind. Al snel kwam de adel in het spel, hun kastelen en landhuizen met ondergrondse gangen, waar de meest verschrikkelijke dingen hebben plaats gevonden. Donkerte en zwarte magie wat alles vast zette. Energie dat weg lekte naar de gehele wereld.
We hadden dieper de gaan voorbij de contacten met de adel, naar een tijd dat de Belgische trots is gebroken. Waardoor dit land ruimte gaf aan deze grootmachten. We kwamen uit bij Ambiorix, de Belgische Grutte Pier, die op stond tegen de Romeinen. Ja, daar lag hij.
Er mocht doorstroming komen. Het tribunaal deed alle contracten breken, er hij kreeg zijn staf, speer en zwaard terug, zodat alle valse lijnen konden breken. De zon brak eindelijk door, het veld herstelde zich. De kracht, ruggengraat, slapende Belg, krachtplaatsen, het grid alles kwam samen. Ook de landhuizen met hun geheimen kwamen uiteindelijk tot heling.
Wat een reis, wat een dankbaarheid. Natuurlijk mogen onze zuiderburen hun versie vertellen, vanuit hun perspectief. En, wij zijn blij en trots dat we aan dit herstel hebben mogen bijdragen.
Diepe dank aan de voorouders, en natuurlijk de natuurwezens van Kalmthoutse heide..