Oranjewoud, de Heren van het Veen. Prachtig hoe dit jaar ons Orakel Reis tot een einde mocht komen.
*
Vlak bij de geboortegrond van mijn vader, mijn opa, mijn mannenlijn, Stellingwerf. Op de heenweg in de ochtend kon ik het al voelen, in mijn basis een soort van verraad. En ik reed langs alle landhuizen van de elite van Friesland. Ik voelde dat ze niet diep verbonden waren met de aarde. En dat liet zich in de eerste opstelling ook meteen grandioos zien. De heren van het veen hadden meerdere geheimen. Magie, misbruik, maar ook een schatkist vol met verdragen en contracten. Het verraad wat had plaats gevonden met de zuidelijke adel. Brussel.
*
Onder Oranjewoud zat naar het blijken een groot kristal. Oranjewoud is wel degelijk een belangrijke krachtplaats voor Friesland. En dat heeft de elite natuurlijk altijd al geweten. Niet voor niks dat de Oranjes hier zo lang hebben gewoond en dat het gebied bezaaid is met landhuizen.
Er hing een onrust in het veld, een ruis die maakte dat je steeds niet helder kreeg waar de oorsprong lag en wat er speelde. De OerFriezen kwamen en waren nog ver verwijderd van het hier en nu. En ook de pijn in de onderrug, het ruggengraat tonen, het echt je plek innemen bleek centraal te staan deze dag. Iets wat ik de afgelopen drie maanden sterk voel. Als je niet vanuit je ruggengraat aard, ben je mentaal grenzen aan het stellen. Vanuit ego en wilskracht, wat veel energie kost.
*
Steeds meer schoonde het op, steeds meer kwam de kracht terug bij de oorspronkelijke hoeders van de grond en de oorspronkelijke Friezen. Die samenkwamen en verbonden met het oerkristal. De elite had steeds minder grip, en werden ook gedwongen hun verleden aan te kijken en opnieuw hun eigen plek in te nemen,.
*
De tweede opstelling ging Willeke verder borduren op het werk van Frederica en mij om het Friese vaandel vrij te maken door de zeven vaandeldragers op te stellen. Het Friese vaandel, symbool van vrijheid wat het Friese volk al duizenden jaren heeft beschermd tegen donkere magie en zorg draagt voor onze soevereiniteit, is al honderden jaren uit het bezit geraakt. In de vorige dagen kwamen we erachter dat deze terecht gekomen was bij het koningshuis. En ook deze opstelling liet zien dat Beatrix in een Europese donkere orde van vrouwen wel degelijk macht had over het Friese vaandel en daarmee ook de ziel het Friese volk.
*
Het Friese verhandel bestaat op vier verschillende lagen. In de spirituele lagen is de Fries nooit gevangen geraakt. Zijn geest is altijd vrij gebleven. Maar in zijn gedachtes, zijn gevoel en op zijn grond… is hij wel degelijk zijn vrijheid kwijtgeraakt.
Door al het werk van onze voorgangers was het mentale vaandel al vrij, dus naast de geest ook de gedachtes. De vorige keer hebben we met name het emotionele vaandel opgehaald. En dat heb ik geweten! Dit resulteerde ineen diepe emotionele reis van angst, veel mijn van de gebroken voorvaderen doorvoeld. Uiteindelijk met het gevolg van een rugpijn.
*
In deze opstelling kwamen de vaandeldragers steeds meer op samen. De oude Friese Oerstam sprak ons aan. Wat is er gebeurd? Hoe is het gebeurd? Wat is er ontstaan? Uiteindelijk kwamen de huidige lichtwerkers met het antwoord. Er is verraad gepleegd. De vaandeldragers zijn tegen elkaar gaan keren waardoor de derde hond er met hen been van doorging. De Friezen raakten onderling in strijd, en deze verdeeldheid is nog steeds vaak voelbaar.
En er zit een kurk op de dop in de grond, waardoor de Fries niet bij zijn ware kracht kan komen. En toen stond een cirkel van vaandeldragers op gesteund door de oude Friezen, de huidige lichtwerkers en de laatste Friese koning. Ze vormden zich om de kurk heen en deze er niet afgedraaid met de handen, maar met ons harten te verbinden hebben we de grond laten bruisen. Zodat de kurk naar zichzelf er af knalde.
Er ging enorm stromen en alles werd opgeschoond op de plek op Oranjewoud. Diepe ontlading, we hebben als Friezen ons te verenigen. De oude en de nieuwe fries.
Dit deel van het vaandel is het aarde deel. We hebben onze grond vrij te verklaren.
*
*
*
We verplaatsen ons naar Tjalleberd en hier ontstond de laatste grote opstelling om alles wat nog was blijven liggen samen te weven. De boer en het magische kind stonden centraal. De boer miste zijn krachtbron, was moe van al het dragen. Langzaam ontstond als eerste de verbinding met het sterrenbeeld Zwaan. In de kern gaat het erom dat de kracht van de Friezen, een groot lichtkanaal, steeds meer op aarde kan komen. Dat gebeurt doordat de Fries onder andere het vrouwelijke, Freya, in zichzelf erkent, gaat voelen.
*
En het gebeurt ook door vanuit het bekken zich te laten dragen door de grond, door de aarde. De tijd van strijd en mentale grenzen is geweest. Het gaat nu om een diepe verankering van vrijheid in het hele lichaam. En vanuit daar zo stevig gaan staan, dat niks of niemand je nog omver kan werpen. Grutte Pier liet zich zien, enorme kracht van de Friezen, maar ook hij heeft een enorm stuk strijd nog in het veld vastgezet. Het voelde als een steen in het veld die me niet kon transformeren. (leafer dea als slaef). Een strijd die nog steeds gevoed vanuit een oude pijn van onmacht.
Alles mag er zijn, maar voor een ander deel van de Friese is de waarheid om gewoon stevig te gaan staan en niet meer te bewegen. In liefde, in verbinding met elkaar, in verbinding met de grond, het mannelijke en het vrouwelijke. Het proces kan eindeloos zijn en we kunnen ons ankeren in het kwantum veld, voorbij alle oude problemen.
*
Ook hier liet zich zien dat de nieuwe landgoederen en krachtplaatsen belangrijks zijn. Dit zijn portalen naar het nieuwe bewustzijn, waar ook de vrouwelijke Friese kracht in kan gedijen. De boer was erg belangrijk, als hoeder van de plekken.
*
*
*
Werkelijk waar, een waanzinnige dag op mijn thuisgrond. En ook hier kwam een langere reis samen die ik in 2016 al ben begonnen. Met vele metgezellen.
En wat is er in de tussentijd veel geschift in het Friese veld. En wat is het mooi om te zien hoe meer Friezen gaan staan voor dat stukje puurheid, dat stukje waarheid. We ronden een prachtig jaar reis af. Waarbij we heel dankbaar worden geroepen door mooie plekken. Waarbij we ontzettend veel geschenken hebben ontvangen. Zowel persoonlijk als puzzelstukjes voor het geheel. Nederland heeft zo’n diepe en mooie kant van zichzelf laten zien. Via deze plekken, mensen en natuur, via die krachtplaatsen en via gebouwen.
*
We voelen dat dit slechts het begin is. Het topje van de ijsberg. En dat er nog prachtige geschiedenis boven kan komen die ons brengt bij ons ware kracht. En ik die me natuurlijk met mijn verhuizing naar het zuiden steeds meer klaar maak Europa opnieuw te betreden. Dat is mijn volgende quest. In de sporen van de kerk…
*
Iedereen super bedankt voor je aanwezigheid dit jaar. Ook al was het alleen in de verbinding met energie. Of dat je een keer geweest bent op een van de dagen van de helende reis. Het OOerkrachten Orakelheeft gesproken. Het verbindt ons met elkaar. Elke opstelling die we doen maakt weer meer kracht vrij.
En dat trilt weer door in iedereen die een kaartje trekt. Er is zich werkelijk waar een magisch schouwspel aan het ontvouwen. Wat we met z’n allen doen hier op deze inheemse grond.
*
Dank jullie wel! Tot volgend jaar waar we de eerste stappen buiten de grenzen gaan zetten.
Wodanseiken, Upstalsboom Germania, Belgica, jir komme wei!
Ik wil mijn verhaal daaraan toevoegen.
Zijn op alle krachtplaatsen in de provincies is altijd magisch. Zijn bij de Friezen is indrukwekkend. Het oergevoel, het staan voor hun volk ontroert me diep en maakt me altijd aan het huilen.
We gaan zo vaak op zoek naar de indianen, de inca,s, de aboriginals
We vergeten echter dat wij ook oer zijn.
Je ziet het aan het aantal mensen dat aansluit, de passie, de taal, de emoties die loskomen.
Het best bewaarde inheemse volk in ons land zijn de Friezen. Kunnen wij hen weer terug openen en in hun kracht zetten dan kunnen de andere volkeren van Nederland ook weer zijn.
Zo voel ik het. Intens groot. Ze werken er zelf ook al jaren/ eeuwen aan om het te behouden en het verder te openen en dat is voelbaar.
Een Brabander zoals ik mag daar opstellingen doen, met een stapje terug, luisterend voelend, genietend en vooral erend.
En al kan ik niet alles verstaan, vanuit het hart komt alles bij elkaar.
In het bos waar de 7 vaandeldrager bij elkaar kwamen met de vaandel voor vrijheid, trouw en magie, de eerste koning van de Friezen, 400 voor Christus, het oervolk en het volk van nu.

En waar het oervolk bleef zeggen.

Wat is der gebeurd

Rillingen lopen nog over mijn rug.

De emoties die vrij kwamen. Door simpel weg dat zinnetje te blijven herhalen naar een🥲🙏 ieder die in de opstelling stond.
Het dopje van de fles wat er af mocht om het weer vrij te laten. De kring die er om heen kwam staan. Zittend op de grond. Hun rituelen volgend die niet meer te stoppen waren.
Wauh.
Friezen
Ik huil weer.🙏
En het enige wat ik verder wil schrijven is het stukje van de opstelling binnen.
De boer van de kaart, de boeren van Friesland. En weer ben ik geëmotioneerd. Het magisch kind wat zo zo zo zo graag open wil. De magie ook van de andere volkeren wat nog vast zit in eerherstel.
Zoals de Friezen zelf zeggen een oud eindeloos stuk waar we uit hebben re stappen.
Zo waar.
Maar het liet ook zien in het veld dat een groep dat kan maar één groep daar nog in vast zit.
De ordening en het oude rechtspreken bleven daar nog staan.
Staan in verbinding, Met het oog op de nieuwe oude verbindingen met krachplekken, de uitlijningen van het grid onder en boven de sterren. De verbinding met de oude godinnen van ons land. Grote Pier die buigde voor de vrouwelijke genezerses, jullie Friese woord is veel beter, beschrijving voldoet niet, ik kan het alleen voelen. Samen met de boer.
Het geeft me zoveel hoop.
En weer moet ik huilen.
Zoveel verbindingen gelegd en poorten geopend waar we ook weer mee verder kunnen.
Ik ben geen Fries, ik blijf een Brabander. Maar ik kan uit mijn grond van mijn hart zeggen.
Ik ben met Oer Friezen samen geweest.
En dat is intens groots.
Ik kon helaas geen afscheid nemen van iedereen. Daar ik mijn auto moest ophalen en tijdens mijn rit in mijn eigen opstelling terrecht kwam van extra ronde rijden, terug, stilstaand, upgraden en toen pas weer naar de plek terug kon.
Maar mijn dank is zo intens groot.
🙏
Friezen
fotoos: Dora Feenstra